استراتژی دستور شرطی بین معامله کنندگان Forex محبوبیت زیادی دارد. این اتفاق ناشی از کارآیی بالای این ترفند است که امکان کاهش فشار روانی بر مشارکت کنندگان بازار و همچنین باز کردن معاملاتی سودآور در شرایط تغییرات شدید قیمت را فراهم می‌سازد. با کمک این استراتژی، سودآوری حاصل از معامله Forex می‌تواند چندین برابر افزایش پیدا کند. این استراتژی توسط افراد مبتدی و همچنین افراد متخصص به منظور بهبود بهره وری معاملات قابل استفاده است.
نحوه استفاده مؤثر از استراتژی دستور شرطی
برای استفاده صحیح از این استراتژی در کار خود، باید قیمت را تعیین کنید که این امر باعث اجرای دستور، نمایان شدن گزینه دستورات حد ضرر (stop loss) و دریافت سود (take profit) و مدت زمان اجرای دستور می‌شود.
بنابراین، استراتژی دستور شرطی مبتنی بر تحقق شرایط زیر می‌باشد:
- تعیین نقاط ورودی. روش‌های مختلفی برای تعیین این نقاط وجود دارد. یک روش، تعیین نقاط ورودی اصلی است. برای این کار، معامله کننده باید فیلد ضروری حداقل و حداکثر قیمت را تعیین کند، که پس از رسیدن به آن، به احتمال زیاد روند موجود به حرکت خود ادامه خواهد داد.
اگر قیمت برای مدتی در یک کانال قیمت حرکت کند، معامله کننده می‌تواند پارامترهای دستور را با پیش بینی سقوط یکی از جهت‌ها تنظیم نماید. گاهی اوقات اعمال دستور شرطی با این امید که خط روند صعودی یا خط مقاومت سقوط خواهد کرد، منطقیست.
همچنین، امکان اعمال دستورات محدودیت کننده بر buy limit و sell limit نیز وجود دارد. این محدودیت‌ها با پیش بینی رسیدن قيمت به نقطه‌ای خاص اعمال می‌شوند، که در این نقطه براى buy limit، قيمت پايين‌تر از قيمت فعلى و براى sell limit، قیمت بالاتر خواهد بود، و در جهت روند فعلى حرکت خواهد. برای دستورات شرطی buy stop، انتظار می‌رود قیمت همچنان در جهت bull trend حرکت کند، به این معنی که قیمت افزایش می‌یابد. برای sell stop همه چیز برعکس است، قیمت باید در جهت bear trend حرکت کرده و بیشتر در راستای ترازی که دستور بر آن اعمال می‌شود، کاهش یابد.
روش بعدی استفاده از اخبار است. یک معامله کننده باید پیشاپیش از زمان انتشار اخبار مهم آگاه باشد و دستور را در مقایسه با قیمت فعلی، با قیمتی بالاتر یا پایین‌تر اعمال کند. پس از تأیید اخبار، روند به حرکت خود ادامه می‌دهد؛ در غیر این صورت، برعکس این حالت اتفاق می‌افتد. در هر صورت، دستور اجرا خواهد شد.
- اعمال دستور stop loss. این دستور با توجه به استراتژی معاملاتی معامله کننده و مدیریت سرمایه اعمال می‌شود.
- اعمال دستور take profit. پارامتر این دستور وابسته است به جاه طلبی معامله کننده و وضعیت جفت ارز در بازار فعلی. شما باید میزان سود احتمالی و احتمال معکوس شدن روند را تخمین بزنید.
- دستور term of existence. آگاهی از این بُعد از استراتژی توصیف شده ضروریست. شما باید تاریخ انقضاء دستور را تعریف کنید تا دستور شرطی با توجه به پارامترهای مربوطه، که توسط معامله کننده تنظیم شده است، اجرا شود. در غیر این صورت، دستور بدون احتساب استراتژی‌های معاملاتی معامله کننده اجرا می‌شود.
با توجه به موارد مشابه، می‌توان نحوه استفاده مؤثر از دستور شرطی را یاد گرفت و نتایج معاملات Forex را بهبود بخشید.
